Tarieven

Een van de thema’s van Driewerf is Adding Value. Ik zie steeds meer professionals om mij heen worstelen met vraagstukken die direct te maken hebben met de nieuwe economie en de crisis. ”Delen is het nieuwe hebben is prachtig, maar de bank wil aan het eind van de maand dat ik gewoon de hypotheek betaal.” ”Opdrachtgevers vinden het in toenemende mate normaal om mij voor niets te laten werken, met vage beloften over echte opdrachten in het verschiet.” De overheid is nog volop zoekend in haar rol als opdrachtgever en aanbesteder om evenwicht tussen prijs en kwaliteit te vinden. Hoe dan ook een thema waar we in de volgende Open Space bijeenkomst op gaan terugkomen.

 

PWYW

Binnen Driewerf heb ik geexperimenteerd met nieuwe financieringsvormen. De deelnemers van de laatste Open Space bijeenkomst hebben bijgedragen vanuit het Pay What You Want Principe. De resultaten daarvan vielen me helemaal niet tegen. Uiteindelijk is er op de kosten ongeveer quitte gespeeld. Dat stemt zeker tot tevredenheid! Het leverde echter een grote hoeveelheid administratieve rompslomp op. Mensen staken me contant geld toe, maakten geld over naar privé en zakelijke rekeningen. Mijn buurman betaalde een etentje voor me. En de BTW complicaties worden hier maar even buiten beschouwing gelaten. De volgende bijeenkomst heeft dus gewoon een fixed price. Dat is echt aanzienlijk minder gedoe. Maar PWYW als vorm ga ik zeker vaker inzetten. 

 

Coaching

Voor coaching staan de tarieven flink onder druk. Een paar jaar geleden was bij Driewerf een fulltime coach in dienst, die maanden aan een stuk voor 950 euro per dag (exclusief BTW) bij opdrachtgevers aan de slag was. Mooie tijden waren dat! Tegenwoordig is de situatie echt anders. Sommige gemeenten willen nu niet meer dan 40 euro per uur betalen voor coaching. Serieuze coaching door een ervaren professional gaat echter nog steeds over ongeveer 250 euro per gesprek. In mijn vriendenkring zijn er echter ook mensen die voor een paar tientjes per gesprek coachen. En dat zijn geen slechte coaches: academische achtergrond, licenties. Vaak vrouwen trouwens. De contrasten zijn schril en ik kwam steeds vaker in lastige gesprekken over mijn tarief terecht. 

Als nevenactiviteit maak ik zakelijke portretten. Eerst voor de lol en gratis, maar ik zag mijn werk steeds vaker terecht komen in professionele producten zoals linkedin, folders en websites. Hoewel ik geen professionele achtergrond in fotografie heb, is mijn werk blijkbaar goed genoeg om gebruikt te worden. Wat ga ik daarvoor factureren? Uiteindelijk heb ik besloten mijn tarief te baseren of het externe tarief van diegene die ik fotografeer. In Eindhoven anderhalf keer het uurtarief van de ander voor een fotosessie, buiten Eindhoven twee en een half keer. Dat bevalt me erg goed! Nooit meer vinden mensen me te duur. Geen ingewikkelde onderhandelingen meer. En nee, mensen liegen niet tegen me. Ze denken met me mee en komen met heel acceptabele voorstellen als ze bijvoorbeeld in loondienst zijn.

Voor mijn coaching ga ik dezelfde aanpak gebruiken. Voor een gesprek van vijf kwartier vraag ik twee keer het uurtarief van de ander, plus BTW. Daarvoor krijgt de klant een gesprek, voorbereiding, afronding en beperkte telefonische ondersteuning. Als mensen echt zo arm zijn als de mieren, ga ik in overleg. Ik ben benieuwd of deze aanpak ook zo goed werkt in de coachingsbusiness.

 

Onder het kopje downloads vind je de tarieven als pdf bestand.